หลักตัดสินธรรมวินัย ๘ ประการ

หลักตัดสินธรรมวินัย ๘ ประการ


เย จะโข ตะวัง โคตะมิ ธัมเม ชาเนยยาสิ,

ดูก่อนพระนางโคตรมี ก็ท่านพึงรู้ซึ่งธรรมเหล่าใดแล,

อิเม ธัมมา วิราคายะ สังวัตตันติ,;

ว่าธรรมเหล่านี้, เป็นไปเพื่อความคลายกำหนัด,

โน สะราคายะ,

หาเป็นไปเพื่อความกำหนัดไม่,

วิสังโยคายะ สังวัตตันติ,

ธรรมเหล่านี้ เป็นไปเพื่อความปราศจากความประกอบทุกข์,

โน สัง โยคายะ,

หาเป็นไปเพื่อความประกอบทุกข์ไม่,

อะปะจะยายะ สังวัตตันติ,

ธรรมเหล่านี้เป็นไปเพื่อความไม่สั่งสมกองกิเลส,

โน อาจะยายะ,

หาเป็นไปเพื่อสั่งสมกองกิเลสไม่,

อะปิจฉะตายะ สังวัตตันติ,

หาเป็นไปเพื่อความอยากอันน้อย,

โน มะหิจฉะตายะ,

หาเป็นไปเพื่อความอยากใหญ่ไม่,

สันตุฏฐิยา สังวัตตันติ,

ธรรมเหล่านี้เป็นไปเพื่อความสันโดษ,

โน อะสันตุฏฐิยา,

หาเป็นไปเพื่อความไม่สันโดษไม่,

ปะวิเวกายะ สังวัตตันติ,

ธรรมเหล่านี้เป็นไปเพื่อความสงัดจากหมู่คณะ,

โน สังคะณิกายะ,

หาเป็นไป เพื่อความคลุกคลีด้วยหมู่คณะไม่,

วิริยารัมภายะ สังวัตตันติ,

ธรรมเหล่านี้เป็นไปเพื่อปรารภความเพียร,

โน โกสัชชายะ,

หาเป็นไป เพื่อความเกียจคร้านไม่,

สุภะระตายะ สังวัตตันติ,

ธรรมเหล่านี้เป็นไปเพื่อความเป็นคนเลี้ยงง่าย,

โน ทุพภะระตายะ,

หาเป็นไปเพื่อความเป็นคนเลี้ยงยากไม่,

เอกังเสนะ โคตะมิ ธาเรยยะสิ,

ดูก่อนนางโคตรมีท่านพึงทรงจำไว้โดยส่วนเดียว,

เอโส ธัมโม เอโส วินะโย เอตัง สัตถุสาสะนันติ,

ว่านี่เป็นธรรม นี่เป็นวินัย. นี่เป็นสัตถุศาสนา,

อิทะมะโวจะ ภะคะวา,

พระผู้มีพระภาคเจ้าได้ตรัสพระสูตรนี้จบลง,

อัตตะมะนา มะหาปะชาปะติ โคตะมี,

พระนางมหาปชาบดีโคตรมี ก็มีใจยินดี,

ภะคะวะโต ภาสิตัง อะภินันทีติ.

เพลินภาษิตของพระผู้มีพระภาคเจ้าแล้วแล.